Scenes from my so-called life

It is when I am before the vastness and beauty of Mother Nature that I feel insignificant and valuable at the same time. Insignificant because in the face of such abundance and immensity, I realize that I am a mere speck in the stream of Life. Valuable because there comes this knowing, this feeling that despite being miniscule compared to the grand scheme of things, I am guided, protected and loved by a Higher and often Unseen Power. I marvel at the truth that in this big Universe I have been deemed deserving of so much beauty and potential. And I cannot help but be grateful that this mere speck has the glorious right to be here and be loved. And the good news is such a right is afforded everyone.

Ngayong eleksyon, madami akong nakikilalang nakaka-inis na tao. At mayroon din yung talagang bwakanang-siyet na lang. Ngayon, yung mga supplier na dinadaan sa pagpapacute ang mga bulilyaso nila, bwakanang-siyet yung mga ganon. Hello! May usapan na nga eh tapos biglang ngayon magiimpose ng kung ano-anong request. Kung di mo pala kayang tumupad sa usapan e di sana sinabi mo nung una nang hindi ikaw ang kinuha namin. Pero siyempre di pwede yon di ba? Sayang yung perang galing sa amin. Kaya nag-magaling ka. Eh nagmamagaling ka yun pala hindi ka din uubra pag oras na ng implementation. Kaya tayo naiipit eh. Lalo na ako! Nakakalbo na ako sa kakaayos ng mga problemang dinadala mo. Tapos ngayon, ano, may bagong problema ka na namang ihahain? Tapos sa akin mo pa gusto ipaayos?! Teka lang, ako (kami) ang kliyente a. Kami ang nagbabayad bakit kami mamomroblema? Bwiset! Kung tutuusin hindi ko problema na wala kayong pondo para sa manggagawa niyo. Ang linaw ng usapan natin, 50% down, 50% u